Refleksje po 3. Forum Employer Branding
W czwartek 24 października 2013 roku odbyło się 3. Forum Employer Branding. Wzięli w nim udział praktycy HR, PR, CSR i prawa oraz przedstawiciele świata mediów i nauki. W tym roku dyskusja dotyczyła kwestii odpowiedzialności, pracodawcy oraz pracownika. Formuła Forum zakłada żywą dyskusję, stawia sobie za cel inicjowanie nowych działań, kwestionowanie stereotypów, zachęcanie do stawiania nowych pytań oraz dzielenia się wiedzą oraz przykładami dobrych praktyk. To zaś oznacza, że każda osoba uczestnicząca w spotkaniu jest otwarta na dyskusję, zadaje pytania, komentuje i tym samym wnosi nową wartość. Tak właśnie było podczas 3. FEB. To jak dotąd pierwsze i jedyne tego typu spotkanie w Polsce nastawione na dzielenie się wiedzą, dyskusję na Forum oraz w kuluarach.
Wiodący temat „odpowiedzialność” został wybrany nie bez przyczyny. Coraz liczniejsze są firmy przygotowujące programy dotyczące marki pracodawcy. Ale też trwający od jesieni 2008 roku kryzys nasila konkurencję, słabsi są rugowani z rynku, silniejsi łączą się z silnymi lub przejmują słabych. Najsłabsi bankrutują i szybko ślad po nich zanika. W takich warunkach ekonomicznych przetrwają firmy i organizacje, które będą konsekwentnie się rozwijać. Ale nawet wśród tych, które mają wizjonerskich liderów, spójne programy rozwoju – jeśli nie będzie pracowników, którzy chcą ponosić odpowiedzialność za swoją pracę – firma może mieć kłopoty. Jednak, by pracownik mógł ponosić odpowiedzialność, muszą być spełnione trzy warunki. Po pierwsze pracownik musi mieć swobodę podejmować decyzje. Po drugie odpowiedzialność musi być jedną z wartości wyznawanych przez pracownika. Po trzecie odpowiedzialność łączy się z sankcjami – prawnymi, etycznymi, społecznymi lub wizerunkowymi.
Ale najpierw trzeba zdefiniować odpowiedzialność w pracy. Jakże odmiennie definiują to pojęcie pracodawcy i pracownicy pokazała całodniowa dyskusja na Forum. Różnica wynika nie tylko z faktu, że każde pokolenie – Baby Boomers, X czy Y – inaczej je rozumie. Ważny jest również aspekt etosu pracy [1], szacunek do pracy oraz szacunek (lub jego brak) do ludzi wykonujących różne prace. Linearność pracy to przeszłość, aktualny trend to „nic nie trwa wiecznie” pozostawia zarówno pracodawców jak i pracowników w niekomfortowej niepewności. Młode pokolenie odpowiedzialność pracy nierozerwalnie łączy z zaangażowaniem i pasją, dając dowody, że interesują ich głównie zadania w pracy połączone z zabawą czy hobby. Zaś X-sy odpowiedzialność łączą z obowiązkowością, z karierą, wyższym stanowiskiem i wyższym wynagrodzeniem.
Nawet najlepsze strategie biznesu, zamienione na deklaracje wizji i misji firmy pozostaną jedynie słowami na papierze, jeśli firma czy organizacja nie zweryfikuje czy istnieje dysonans między tym co obiecuje a tym do faktycznie robi. I nie chodzi tu tylko o sferę pracownik-pracodawca. Trzeba spojrzeć na to szerzej, na to co organizacja obiecuje swoim klientom, partnerom handlowym, dostawcom, poddostawcom i innym interesariuszom. Niespójność w jednym obszarze wpływa na inne strefy – na relacje z pracownikami (potencjalnymi, aktualnymi i byłymi), organizacjami pozarządowymi. Czy oferta EVP jest oparta na obietnicach, które firma może spełnić, czy też od samego początku rodzą się pytania wokół kontraktu psychologicznego?
Zakres odpowiedzialności pracownika i pracodawcy wynika wprost z kultury organizacji. Czy firma uważa odpowiedzialność za jedną ze swoich wartości? Zatem zgadza się na udzielenie swobody działania swoim pracownikom, czy też deklaruje jedno – a obowiązujący system regulaminów i kodeksów wyklucza jakąkolwiek inicjatywę pracowników, grożąc im za niesubordynację listą nagan i kar. Odpowiedzialność musi być wpisana do listy wartości osobistych pracownika, wtedy swoboda odpowiedzialności w pracy ma sens. A tego pracownik nie nauczy się w firmie, bo system wartości kształtuje się w procesie dojrzewania.
Odpowiedzialność w obszarze co naprawdę myślą o firmie interesariusze, a co firmy chciałaby o sobie usłyszeć, to kolejny ważny aspekt działalności. Czy odpowiedzią jest buńczuczna postawa lub też nadmierna uległość?
Forum to wymiana opinii, informacji, dlatego serdecznie dziękuję za aktywny udział wszystkim prelegentom oraz uczestnikom. Wysokie oceny Forum to potwierdzenie, że takie spotkania są potrzebne. W tym miejscu chciałabym serdecznie podziękować wszystkim prelegentom i każdemu z osobna za przygotowanie niezwykle interesujących wystąpień.
- Pani Dyrektor Agnieszce Janowskiej z TGC Corporate Lawyers dziękuję za przygotowanie vademecum, o czym powinien pamiętać zarówno pracodawca jak i pracownik, gdy mowa o ochronie dóbr osobistych pracownika i pracodawcy. Przykłady z życia oraz kazusy prawne stanowiły doskonałą ilustrację tematu. Pokazały jak granice praw i obowiązków mogą być określone nieostro, nawet gdy powszechnie wiadomo, że dochodzenie praw jednych nie może / nie powinno oznaczać łamania praw innych.
- Pani Karolinie Drzazdze z MTResearch za zaprezentowanie wyników badań etnograficznych przeprowadzonych wśród internautów serwisu Goldenline.pl. Po przeanalizowaniu 500 wątków tematycznych okazało się, że pracowników interesują przede wszystkim kwestie bezpośrednio dotyczące pracy i sposobu świadczenia pracy, na drugim miejscu są projekty społeczne.
- Pani Mai Chabińskiej-Rossakowskiej z firmy DHL za podzielenie się informacjami na temat podejmowanych przez firmę inicjatywach, których celem jest komunikowanie wartości. A mottem firmy jest 3 x „O” – odpowiedzialność za własną pracę, odpowiedzialność za firmę, odpowiedzialność za ciągłą poprawę. Równie ciekawe były przykłady działań podejmowanych przez samych pracowników, jak choćby powołanie do życia Fundacji DHL, która wspiera najbardziej potrzebujących.
- Pani Tinie Sobocińskiej za przedstawienie właśnie wdrażanego programu w firmie Schneider Electric – „Firma przyjazna mamie – mama przyjazna firmie”, którego celem jest otoczenie opieką młode mamy (na urlopie macierzyńskim lub wychowawczym), tak by nadal czuły się częścią firmy, otrzymywały informacje na temat aktualnych projektów i mogły szybko powrócić do życia zawodowego.
- Pani Monice Krzewińskiej za przybliżenie programów wolontariatu pracowniczego w firmie Levi Strauss. Jeden z programów wdrażany od 13 lat w Polsce a dotyczący profilaktyki HIV/AIDS wzbudził niezwykle żywą dyskusję.
- Panu Nikolayowi Kirovowi z ALK za pokazanie w jaki sposób szkoła wyższa dostosowuje programy edukacyjne, tak by przygotować młodych do wyzwań rynku pracy, oraz na czym polega współpraca z pracodawcami w tym zakresie.
- Panu Grzegorzowi Kwaśnikowi z firmy Sabre za podzielenie się przykładami dobrych praktyk employer brandingowych w zakresie poszukiwania najlepszych absolwentów na konkurencyjnym rynku informatyków.
- Paniom Mirelli Panek-Owsiańskiej oraz Magdalenie Andrejczuk z FOB za przedstawienie Karty Różnorodności oraz pokazanie przykładów społecznej odpowiedzialności biznesu.
- Pani Marynie Lipiec z Forum Ekonomicznego w Krynicy za podzielenie się refleksjami na temat odpowiedzialności młodych wchodzących na rynek pracy.
Do zobaczenia za rok!
forum employer branding 